Viro Celeberrimo,
D[omino] D[octori] Carolo Linnaeo,
Botanico Primario,
S[alutem] p[lurimam] d[icit]
Alb[ertus] Haller.
Amicitiam nostram cave existimes laesam ullo modo inprovidis voculis, quae aut Tibi aut mihi exciderunt. Amo Te ut natum augendae Rei herbariae. Amo Te ut in me beneficum, ut mei amantem. Deleta sit omnis diversarum sententiarum memoria. Fac, Te brevi incolumem Gottingae videam, et hospitio meo, qualecumque est, utere liberrime.[1] Stirpes meas simul explorare et de multis convenire poterimus, quae non nisi praesentium Plantarum examine confici possunt.
Diapensia Tua a meis Androsacis diversa videtur. Quae autem misi vera est Androsace in Alpibus et Jura M[onte] frequens, suavis odoris, &c.
Caesalpino[2] noli mea causa carere, nisi certissimus sis aliunde Te id detrimentum posse resarcire. Possidet eum Staehelinus meus et facilis erit in ejus concedendo usu. Ejus nunc fungorum icones Lichenesque & Muscos hic habeo et cum meis his diebus cumque Tuis contuli.
Gratus ero pro omnibus, quae mihi misisti. Stirpes Tibi, non Cliffortiano, destinaveram. Praesens, quae ad manus erunt, Tua fac. Idem de mineris & lapidibus dictum volo, quas paucas sed pulchras satis habeo, quae & Tibi & Cliffortio paratae sunt.
Plantae Laponicae & nunc et olim erunt gratissimae.
Quae Siegesbeckii & Gerberi scripta vocas non vidi, sed Siegesbeckii Primitias,[3] opus equidem valde Neologicum. Linnaeam Tuam Obolariam vocat, Andromedam Ledoides, &c.
Bona nova sunt, quae de Gronovio, Bartschio, Burmanno, Royeno narras. Audio P[atris] Charlevoix historiam Japoniae plantas continere,[4] sed nondum vidi. Caeterum novi mihi nihil subpetit. Hortum nunc profundis sulcis exarari curo, quem vere proximo conseram. Ad id fac, precor, semina quaedam a Royenio, Burmanno, Cliffortio conficias. Erunt longe gratissima.
Plurimus fui in fungis neque infelix. Spero me quasdam eo spectantes Familias per Characteres determinaturum ut Lichen-Agaricum, Fungoidastrum, cujus plurimas species habeo, &c. Eas dissertationum specie edere constitui, uti Pediculares[5] nunc edidi. Quas uti neque Veronicas meas[6] Tibi mittere nolui et malui praesenti servare. Videbis in iis meam rationem tradendi historias stirpium, synonymias evolvendi, &c. Ex eo majori opere, quod fere paratum est, excerpam synopsis[7] methodicam eamque anno proximo edam. Peroptarem vero, ut ordinem aliquem Naturali adfinem sive per adfinitates invenire possem saltem pro his paucis familiis. Methodi artificiales discentibus forte utiliores, sed in floris minus conveniunt, in quibus Adfines juxta se positae se mutuo illustrant & definiunt, uti de gramineis, bulbosis, &c. verum est. Adparet vero eas stirpes haud multum infra 3 000 fore. Excessuras eum numerum, si varietates non expungerem, exque fungis omnes, quos non repetito visos certissime sejunctos esse novi.
Moehringius neque nunc Tua vidit, ut ex nuperis ejus[a] literis intellexi. Germani Tua a Bibliopolis enormi pretio (flora[b][8] 2 R[eichs]th[aler] 8, 99 C[reutzer]) estimata vix adeo emunt in vulgus, neque se patiuntur abduci a receptis nominibus. In iis pace Tua color corollae merito saepe locum habet. In pedicularibus sine eo[c] multa essent obscuriora. Potest autem cura adhiberi, ut aut constans tantum color nomen subeat aut addantur Varietates.
Sum nunc totus in Anatomicis, quae tribus de die horis praelego. Interruptis tamen horulis elaboro meas Siliquosas tetrap[etalas] (Tetradynamias),[d] in quibus multa est & in generibus & in speciebus confusio. Quasdam ego vulgatissimas ut sinapi rapi folio, &c. vix agnosco, cum inprimis culinares nondum collegerim. Inde ad Papilionaceas transeo, unde foliorum considerationem expungam. Om[nes][e] enim Lotus & Coronilla, deinde hedysara unifolia, trifolia, multifolia, sunt vicinissima. Sed Trifolii enorme enascitur mihi genus, inprimis si trifoliastra[f] non[g] expungam. Est certe in synonymia & in determinandis speciebus enormis labor; in vulgatis aeque imo major quam in rarioribus, ut in Orchid[i]b[us], Salicibus (in quibus multa a Te spero), caricibus, &c. Is hucusque me detinuit, ut in concinnandis generibus minus ausus fuerim, licet & defectus horti instructi meos conatus subpresserit. Sed absoluta historia Indigenarum & parato horto Tua retractabo adcuratissima certe & quae dissentientibus etiam de summa methodo utilitates praestare possint maximas. Fateor a[utem] me hucusque de[h] Lapide eo Philosophorum, methodo naturali, non adeo desperare, ut aliquam artificialem sequi velim.
Sed Tu cito adeas ad nos & interim
Vale & fave!
Gottingiae die 13 oct[obris] 1737.
[Address] A Monsieur / Monsieur Linnaeus Docteur en / Medecine et Botaniste trez fameux / recommandé a Monsieur George / Cliffort, / Docteur en Droit, / A Amsterdam
TEXTUAL NOTES
a. MS1 ejus
b. MS1 [added above the line]
c. MS1 [sc.] colore
d. MS1 Tetradynamias
e. MS1 [manuscript damaged]
f. MS1 trifolia- [added above the line]
g. MS1 [added above the line]
h. MS1 de
EXPLANATORY NOTES
1. Linnaeus intended to visit Albrecht von Haller in Göttingen on his way back to Sweden in 1738, but he was delayed in Paris.
2. Cesalpino, De plantis libri xvi.
3. Siegesbeck, Primitiae florae Petropolitanae.
4. Charlevoix, Histoire et description generale du Japon.
5. Haller, Dissertationem botanicam de Pedicularibus.
6. Haller, De Veronicis quibusdam alpinis observationum botanicarum spec..
7. Haller, Enumeratio methodica stirpium Helvetiae indigenarum.
8. Linnaeus, Flora Lapponica. See Kohl, Hamburgische Berichte, 64 (1733), 524-525.